yeni vizyona girmiş bir sinema filminin afişi altında resim çekildik

cansýz mankenler koþuyordu
sanki yalýn bir korkaklýk vardý
farkettim isimler siliniyordu
buðulu camlardan
ve ben saçlarýmý taradým bunlara raðmen
Adalar’a dalgýçlar yüzüyordu
o sabah
kuþlar çýðlýk çýðlýða
ispinoz
ardýç
kuyruksallayanlar
ötleðenler
kýrlangýçlar
hepsi

maðdur bendim asýl film afiþleri
altýnda
provoke
Lakýrtýcýlar bozdu havayý aniden
geldiler
yaðmurla ünlü Beykoz’dan

Hazarfenler ulak gönderdiler
"tanýyor musun?"
"Langýrtçýlar mý?"dedim
anlamadým
"yok yok
Lakýrtýcýlar
yeni yetme külhanlar"
"hiç raslamadým ve duymadým"dedim

"arbede yaþadýk
dün akþam
sokaktan geçerken
yumurta fýrlattýlar"
dedi Hazarfenler’den birisi
"yumurta mý?"þaþýrdým
"bu nasýl iþ be?"
"Harun bunlar talebe
üniversite öðrencisi"
"deme ya!sahi mi?
haraç mý kesiyorlarmýþ?
"evet"
"vay be nerde?"
"tam Hazarfenlerin konuþlandýðý
çay bahçesinde"
"durun bakiyim,dedim kokusu gelir
sonra öðrendim
laðv edilmiþ
bir grupmuþ
1990’lardan
yani
ayný adla Beyazýt’ta
dolaþmýþ ün yapmýþlar
bir ara

kalktýk gittik
Fahrettin’le mekana
Bedirhan Gökçe çalýyordu
þiir kasedi
oldukça otantik döþenmiþ
duvarlarýnda
Cahit Sýtký Tarancý
Nazým Hikmet
Orhan Veli’den
þiirler vardý
þaþýrdýk
Monet’ten bir tablo tabi orjinal deðil
acaba orjinal miydi?
sonra eski kýlýçlar
nargile vardý
Fahrettin yaktý bir tane
kahvelerimiz geldi
Reis yoktu
hala zihnimde
cansýz mankenler koþuyordu
Galata Köprüsü’nde
saçlarýmýn döküldüðünü farkettim
yeniden orda
aynada
iri yarý bir genç
girdi odaya
yanýnda
ondan dahada iri biri
"hoþgeldin"
"hoþbulduk"
oturduk
on dakika hiç konuþmadan
bir þey
ben elime bakýp
durdum
Fahrettin falýma
baktý
"fala inanma,
falsýzda kalma"derler
"inanýr mýsýnýz?"
ses çok nazikti
gülümsedim
"adým Harun"
"Remzi "dedi öteki
"bana Lök Remzi derler"
"kuzum Lakýrtýlar siz misiniz?
"Hazarfenler
rahatsýz olmuþ sizden
bir uzlaþý rica ettiler bizden
Fahrettin arkadaþým
hatýrý sayýlýr
Hazarfenler’e postasý vardýr
kýþ aylarýndan"

bunu duyunca
Lök Remzi’nin
yüzüne kan hücum etti
kalktý ve yanýndakinide sürükledi
balkonda kulaðýna
bir þeyler söyledi
biz duymadýk


Fahri bana bakýyo,ben O’na
sonra çýktý gitti çakma reis
biz de kahvelerimizi bitirdik

Fahri’yle müzeye uðradýk
dönüþ yolunda
dalgýçlar oradaydý
oradan çýkýnca
yeni vizyona girmiþ
bir sinema filminin
afiþinin tam önünde
yoldan geçen tanýmadýðýmýz bir
vatandaþý çevirerek
resimler çekildik

resimleri
eðer izinde olursa
Zülfü’nün çayevinde
bir güzel çerçeveletip
boþ duvarlarda
sergilemeye karar verdik
kendi kendimize gülerekten
Karþý’ya
yani Anadolu Yakasý’na
geçtik
belki bir baþka sefer
Lakýrtýcýlar’la
lakýrtý etmeye
ve langýrt oynamak için hatta
anlaþtýk
kankamla



Faruk tabak

Sosyal Medyada Paylaşın: