seni kaybettiðim gün
daha misketler vardý avuçlarýmda
gözlerinden yadigar
þimdi yaþ yirmibeþ
çocuk gözlerim yok artýk
her þeye
daha bir gaddar bakýyor
seni kaybettiðim gün çelik çomak oynardýk
düþlerim daha uyanmamýþtý hayata
ellerimde
erik aðacýndan kalan yaranýn tazeliði vardý
yara içinde bedenim
hastalýk deðil yaramazlýðýn
zincir tutmaz izleri
keþke büyümeseydim
çocuk kalsaydým
yakartop oynardýk hep yakardý beni
dizi yaralanmýþ o boncuk gözlü kýzýn sevdasýnda
kaldý hep aklým ve yüreðim
yeni doðmuþ tay gibi
hayatýn bozkýrýna býraktýðým
hayallerim yordu
tek tek düþtüler hepsi
deli bir rüzgar ýslýðýnda
uçurumlardan
bir daha gebe kalýnmaz
hayallerim hep yasak aþklarýn piçi
kürtaj oldu
þimdi yargýlarsam
zamaný
vurduðu her kýrbacýn
etimdeki kabuk baðlamaz
yaralarýn hesabý
sorulur mu
zaman yargýcýndan
yada çözülür mü
aslýný unutmamýþ ihanete aç bir devþirmenin
kelimeler attýðý düðümler
ne dersin
ya umutlar?