İSTİDA
Bu ateþi gönlüme sen yaktýn,
Sende ayný korda yanacaksýn.
Sen beni yarý yolda býraktýn,
Sende bir meçhulde kalacaksýn.
Bu dünya eden bulur dünyasý,
Sende ektiðini biçeceksin.
Bulanýrsa bu aþkýn deryasý,
Sende bu zehirden içeceksin.
Ben uðrunda canýmý verirken,
Sen beni ha bire kýrýyorsun.
Aþkýnla için, için erirken,
Halâ bahane mi arýyorsun?
Vur, bakalým vur, vur!. vur ha bire,
Ne zaman insafa geleceksin?
Öyle deðiþtin ki birden bire,
Halimi nereden bileceksin.
Seni Allah’a havale ettim,
Nasýl biliyorsa öyle yapsýn.
Ne çare baþýma bela ettim,
Ýçimde zora ki, bir azapsýn.
Ne insafýna boyun bükecek,
Ne bir daha sana kýzacaðým.
Derdimi Ummanlara dökecek,
Güneþe istida yazacaðým.
02.12.2005
Mehmet YAÞ
Þair Söz Yazarý
Not: Bu þiir, edebiyatýmýzda pek rastlanmayan duraksýz10 Hece ölçüsü ile yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.