Düþüyorum, kalkýyorum Elim, yüzüm... yara bere.. Daha kabuk baglamadan gidiþlerine Ben, Yine düþüyorum sensizligimin tam üzerine... En acý yerimden kanýyorum, Yine, Ardýndan biriktirdigim sözlerim diziliyor bogazima Harf harf sustugum... Kelime kelime yutkundugum Gelipte dilimin ucuna, Bir türlü düþmeyen, Ki gururumdan "Dur gitme"lerim bile hep lal...
Sen bir adým gittin Ben bin ah susturdum içimde Yerin dibine girdim bu þehrin Istanbul sende beni kendine hapsettin..!! Sen yürüdün, Ben ardýna düþtüm, Ki gururumdan Ardýna düþüþlerim bile Geri gidiþlerimdi...
Aslinda "HAYIR" demeliydim... "Dur gitme, Kal orda, Dur, Bir adým daha öteye gitme bensizligin Henüz bitmemiþti sevmelerim..." Ki Gururumdan, Kesilmiþti sesim...
Simdi, Dilsiz bir sevdanýn peþinden koþturmaktayým, Ayaklarýna deydikçe ayrýlýk izleri, Ben, Hep geri adým...
Ve Istanbul’a küsüyorum son zamanlar Son elvedayý bile yakýþtýrmadý bana bu þehir, Kalbimi attýgý yerden terketti. Paramparça bir halde, Topladým kalbimi Hala acýyor... Hala kanýyor... Vurgun yemiþ beynim, Aklýnýn tamamýný bu þehirde kaçýrýyor, ISTANBUL sende ahýmý aldýn...
.............by esr@yýldýrým Sosyal Medyada Paylaşın:
esra.y Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.