Yarýný,geceden bilmiþ gök
Toprak hissetmiþ ..
Arbede var özgürlükte,
Zorluk var özgürlüðün sesinde.
Kan aðlamýþ o gece
Bir kere kýrpmamýþ gözünü.
Aðaçlar da uyuyamamýþ
Sabaha dek dolanmýþlar gecede.
Toprak aðacýna,aðacým demiþ
Aðaç topraðýna sarýlmýþ
Topraðým demiþ. Bir yaðmur kaplamýþ sözlerini.
Saatler öncesinden bu ayrýlýþ.
Uykuda milletin topraðý kanýyor
Saatler öncesinden,
Aðaçlarý çaresiz bir uðultuyla buruyor içini.
Hazýrlayamamýþlar kendilerini
Yedirememiþler,
Yok olsak da yatýþsa bu harp
Baþlamasa
Dinse bu kan kokusu
Sýçramadan zeytin dallarýna.
Sökülmese þafak,
Hiç gelmeseler..
Böyle üzerimde analarýndan ayrý
Böyle çaresiz,böyle cansýz
Serilmesin evlatlarým
Dayanamýyor toprak.
Akmasýn gözyaþlarý
Anne dualarýndan örülü mezarlara.
Saatler birbirini çekti
Gerildi bir yay gibi bulutlar daðlara
Söküldüðü vakit þafak
Maviliðin eteklerine dizilmiþ
Bu vatana kast eden binlerce demir yýðýný,
Binlerce plan
Binlerce kökeni farklý insan
Göz sýnýrýnda.
Üstü yýrtýk
Elbisesi yamalý,ayaðý bomboþ
Çýrýlçýplak ..
Genç denileni
Aralarýnda güçlü denilen hatunlarý
Sýrtýnda bebekleriyle
Topyekün hiç düþünmeden
Siper almýþlardý vatanlarýný,
Topraklarýný,Özgürlüklerini
Yarý açýk göðüslerine.
Duyuldu ilk ses
Baþladý ..
Yaydan çýktý inanç mýzrak misali
Mermilerde yükseliyordu zayýf bedenler
Kuþ tüyü kadar ince ve narin
Süzülüyorlardý topraða.
Kardeþini gören bile oluyordu
Bir boy ötede sereserpe yatarken
Anasýný Babasýný gören. .
Korkmaz mýydý yürekleri,
Soyunup ölüme gitmek istemezler miydi onlarsýz
Gardaþsýz,Anasýz.
Tarlalar sürülür müydü Ananýn eli
Babanýn þevkati
Gardaþýn týrpanda teri olmadan.
Tatlý mýydý savaþýn acý yüzü
Tatlý mýydý savaþa devam etmek.
Asla!
Bir þeyi unutmamýþlardý asla!
Kendi savaþlarýydý bu,
Vazgeçilmezdi yeminden
Dönülmezdi
Kurþun dayansa da kemiðe
Vataným diye kükrer sesler. .
Feryad havasýný daðýtýr bu azim
Bu yürekler.
Kurþun dayandý her pencereye
Milim milim girdi içeri tahta kapýlardan
Ve yaþattý ölümü
Bu özgürlüðün söyleniþinde.
Kan doymadý akmaya
Toprak þerbet gibi taþtý içinden
Aðýtlar yakýlmadan daha,
Sis daðýlmadan.
Sýrtý yazmalý Evlatlar
Boyunlarý muskalý
Uðurlandý kahraman yürekleriyle
Bu topraðýn cennetine.
Yüzü kanlý bedenlerin de
Üzülme dediler gözü yaþlý analarýna
Dilsiz bedenleriyle.
Hangi dil söker bu ibadeti.
Emanet ettiler.
Bir karýþ topraðýný bile
Baþkalarýna yar etmeyeceðimize
Can sözü verdik.
Yattýðýnýz yer de rahat uyuyun Bu topraðýn evlatlarý,yeriniz buralar da her daim ayný.
Çanakkale Zaferinin Anýsýna.
18 Mart 2010
Ege Adalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.