SENDEN ÖĞRENDİM

Sen gittin
Ben kurak çöllere döndüm
Dilim sustu
Gözlerim ýþýða küstü
Karalar baðladý her yaným
Geceler boyu yalnýzlýðý yaþadým


Yokluðun sabahlara sürüklenince
Ýçimde ki sýzý çoðalýyor
Gidiþin dönüþü olmadýðýn da
Yüreðim anýlarda yaþýyor
Hoyratlýðýmla savrulurken,
Beklemeyi,sabretmeyi bildim


Hýrçýndým...
Susmayý,dinlemeyi öðrendim
Senin yokluðunda acýlarýma göðüs gerdim
Asýrlýk çýnar gibi
Yaþamayý köksalmayý
Konuþan dilimi suskunluða boðmayý öðrendim


Erteledim rüzgarda savrulmayý
Erteledim yokluðunda dert yanmayý
Vazgeçtim hayallere boðulmaktan,
Vazgeçtim senin adýna düþler kurmaktan
Korkum yok hesap vereceðim insanlardan
Ben bir kalemde silmeyi senden öðrendim





YAZAN:KADER OYUNCUSU
03/09/2010
Sosyal Medyada Paylaşın: