Bu Ýstanbul þehrinin arka sokaklarýnda Seni çaldý plaklar, sensiz aðladý sazlar. Hayalin vurdu cama, ismin dudaklarýmda -- Kaldým köþe baþýnda, uzaða daldý gözler -- Akan bu gözyaþýmý kaldýrmaz ki boðazlar.
Her damlada ah çektim, sesim daðlarý aþtý Vurdu dað yamacýna yine bana ulaþtý Can evinden ok yedi, sarsýlýp yere düþtü -- Hal kalmadý bedende, çýkmaz yokuþu dizler -- Akan bu gözyaþýmý kaldýrmaz ki boðazlar.
Vurdu yedi tepeye yaðmurun çiseleri Damla damla ah oldu dudakta buseleri Gece rüyalarýma almazken kimseleri -- Kor alev gibi içim, üþütmez bu ayazlar -- Akan bu gözyaþýmý kaldýrmaz ki boðazlar.
Düþsem karanlýklara dolaþsam sokaklarý Korkarým gecelerden kýsmayýn ýþýklarý Ýnandým aynalara gösterince aklarý -- Baharým kýþa benzer, hazana erdi yazlar -- Akan bu gözyaþýmý kaldýrmaz ki boðazlar.
RABATLI bu þehirde, yalnýzým bu þehirde Sensiz yaþanmaz gülüm, yaþanmaz bu þehirde Irayan dostlar gibi, terk etti bu þehirde -- Gezdiðim caddelerde silinmez ki bu izler -- Akan bu gözyaþýmý kaldýrmaz ki boðazlar.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.