Seni düþünüyorum, Açýlýyorum sana kadar, Sonra dalýp nefes alýyorum sende…
Bir tuvale fýrçalarýmý sallýyorum rast gele, Seni çiziyorlar býkmadan. Çatýdan attýðým bedenim, Senli düþlerde son veriyor yaþama, Leylaklar sen kokusu taþýyor odama…
Seni düþünüyorum;
Seni kazýyorum kireçlerine. Odamýn duvarlarýný boyuyorum, Gök kuþaðý renklerinde, Tek renk oluyorlar nedense. Bin bir çiçeðe bakýyor gözlerim, Bir nefes koklamak üzere eðiliyorum, Sen kokusu…
Seni düþünüyorum;
Çöl sýcaðý nýn bedevi kumsallarýnda, Yaðmurunda ýslanýyorum sýrýlsýklam. Sonbahar kabuslarý ile yatýyorum, Yalnýz gecelerimde soðuk yataðýma, Senli alevlerde yanýyor bedenim. Seni soluyorum her nefeste, Seni yalnýz seni…
VE SEN; GÖÐSÜME TAKTIÐIM, CEVÞENÝM OLUYORSUN…
“Senin uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.