gül kurusu demler

bir çift kývýlcýmdý,
gönül þehrimde yangýna dönen..
yanýk ayaklarýyla
bir derviþ
külleri eþelemede þimdi..
zamana aykýrý,
ve umarsýz
bakýþlarýyla..


ilk hazan
yüreðime indiðinde
gözlerin çoktan yol almýþtý
kendi iklimine..
dingin
duraksýzdý

ve
meysiz kadehlerden içilen
bir þarkýydý hüzzam..


dudaklarýndan döküldü
baharlar.
gözlerin çiçeklendi dallarda
renk renk.

alýþýlmýþ kýþlar deðildi
güllerden arta kalan
bir zemheri
bir karakýþ
bir hamsin
iliklerince yýkadýlar yaðmurlarýyla aþký.

gittin
dönüþü olmayan yollarca...
gittin..

gül kurusu demler biriktirdim sana.
yýllanmýþ þarap tadýnda.

güller
aksine sada verirken
ay dolanýrdý koynumda geceleri..

takýlý kalmýþken yüreðim
dikenli tellere
nereye koþar
sözsüz
yar/ý incinmiþ umutlarýn.

ah!..
gül kurusu demlerde
ay düþer
gecelerime..



01/09/2010
ödemiþ


Sosyal Medyada Paylaşın: