İnsan

Yalnýzdýn,acýlarýmýz ortaktý,yanýp durduk
Sen Yakup’un ben zeliha aþkýný arar olduk
Eðilmez baþlarla yere deðmemiþ alýnlarla
Zemheri gönüllerde,þefkati arayýp durduk

Kopan her feryadýn,dillere aðýt oldu döndü
Kalbin kursaðýnda harlanan alev oldu söndü
Gün karanlýk,pusulasýný þaþýrmýþ bir yöndü
Söyle merhamet seni seveceðim hangi gündü

Penamý vursam pir senin divan sazýn teline
Baðlar bozsam,yol açsam daðlardan inen seline
Çobansýz kaldýk,kurtlar mý indi koyun sürüne
Asýrlardýr hayal peþinde koþan kör gözüne

Dert çok pervasýz söyle hangisini anlatayým
Kula,kul olduk daraðaçlarýnda sallanayým
Doru taylar sýrtýnda þüheda dosta çýkayým
Ýnsaným insan gibi ayak altýndan kalkayým

Nurettin Aksoylu


Sosyal Medyada Paylaşın: