DÜŞÜNMEK
Ýnsan dokunmalýdýr elleriyle
Sarmaþýklar gibi sarýlmalýdýr.
Yüz binlerce öpmelidir,öpebildiðince
Yapraklarýn damarlarýndan geçen sese kulak vermelidir.
Bilmeli insanlarýn nasýl duygulandýðýný sessizce,
Bulutlardaki yaðmur gibi,
Hissetmeye baþlamalý
Gerçekten ne olduklarýný,
Görmeli dað yamacýndaki çiçekleri,
Onlara bakarken kokusunu hissetmeli.
Ve denizlerde yosun tutan kayalýklarý,
Ve güneþ,yýldýzlar,ay
Aramalý kalbý
Mevsimler içinde
Dans etmeli
Bir çok yerde sevgilisiyle
Herkes kýskanmalýdýr bu güzelliðe
Ve öðrenmeli onlarýn þarkýlarýný.
Sevgililer arasýnda en önemlisi
Su deðil. Nede suda boðulmaya ya da gözyaþlarý.
Rüzgar,ne günýþýðý,ne de hüznün nefesi.
Aþk ne denli olaðanüstü
Ýliþkilerinde eðer özenli olsa
Aþka hasrettir yürekler
Doyumsuz bir açlýkla...
Haydar Uzun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.