Arka sokaklar

Iþýl ýþýl bir þehrin karanlýk arka sokaklarýnda
Yürüyordu genç adam usulca
Kendini kaybetmiþ,benliði elden gitmiþ
Aldýrmýyor içindeki fýrtýnaya
Hafif bir rüzgar esti birden
Baþýný kaldýrdý yýldýzlara
Gözlerinde yalnýzlýk
Kalbinde ayrýlýk
Gidiyordu bilinmez diyarlara
Birden bir yaðmur damlasý geldi yüzüne
Sonra saðnak saðnak indi yeryüzüne
Hatýrladý birden geçmiþi
Yýllar önce gençliðinin ilk demlerinde
Ne kadar mutluydu sevdikleri ile
Aklýna düþtü yaðmur altýnda el ele gezdiði zamanlarý
Uyuþturucu illetine baðýmlý olmadan önce
Mutluydu,seviyordu,seviliyordu
Þimdi karanlýklara mahkum oldu
Uçtu avuçlarýndan birer birer sevdikleri
Artýk istemiyor bile çok sevdiði annesi
Ýlk baþlarda bir hevesti,illeti kullandýðýnda yükseklerdeydi
Dünyanýn kralýydý,göklerin fatihiydi
Þimdi ise bir baþýna, yalnýzlýðýn efendisi
Sevdiði geldi aklýna
Tuz basýldý yarasýna
Artýk çok geçti ,sevdiði kendisini terk etmiþti
Çok çalýþtý kurtarmak için illetten
Savaþtý sevdiði için gönülden
Ama dayanamadý sonunda gitti yüreðinden
Bir baþýna kaldý genç adam
Artýk ne evi vardý,ne sevdiði
Dostlarý bile terk etti kendisini
Þimdi kuytu köþelerde bir baþýna
Dilinde o tanýdýk þarký
Mutluluktan bir haber ver dilek taþý
Gidiyor bilinmez þehrin arka sokaðýna




Sosyal Medyada Paylaşın: