Dünyanýn en güzel renklerine kandým, Ben sana yandým. Güneþim, ayým,yýldýzým, Umudumu sandal yapýp Denizlere býraktým. Göðe yýldýzlarla ismini yazýp, Aþkýný sayfalara kazýdým.
Öyle sevdim ki seni Sensiz ne haldeyim þimdi. Hiç düþünmedin mi ? Aþkýn içimde sevgi çýðlýðý gibi. Gel bir görsen halimi..
Topraðým,suyum bir tanem, Gözlerimden yaþlar dinmiyor, Sensizlik hergün azap Sen yoksan yaþam içime sinmiyor...!
Ellerim sana uzanýrsa tutma gitmene darýlmam. Rüzgarla savaþýrým Kokunu daðýtmasýn diye. Sensiz evren dönmesede, Hapsettim yýldýzlarý gönlüme. Güneþ,ay doðmasada gözlerime, Ben aþký tattým sende Her zaman seni seveceðim Sevmeyi bilmesende...
Mutsuzluðun sonbaharýn da, Ýçimde hasretin kaldý. Dünyayý benim gözümle görseydin, Yalnýzlýk galip gelmezdi. Yanlýþ yerde býraktýn beni. Kalbim dört parçaya bölündü Biri seninle gitti, Öteki hüzünlere gömüldü, Diðerini denizler aldý. Sonuncusu mu ?! O da topraðýn oldu ...!
ESÝN ÇEVÝKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgurluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.