Bensiz ey gül, gülşen-i alemden geliyor seda!

Düþündükçe
Boynum bükülür...
Hasret bin hüzün ile sinemde süzülür,
Bilmem ki gülmek
Ne vakit bahtým içindir
Dil söyler, kalbim tasdikler,
Gönlüm bilmem ki
Daha hangi eþikten bir sürur bekler
Sabýr sus der,
Gözler kendi halinde yaþýný döker,
Kanaat umutlar için vecdimi ister


Yýllara sâri saklý ki
Artýk derdi gamýmý azat eder...
Gönül neyi biçer,
Ýradem kendinden geçer, akýlým
Niye kifayet etmez bin beter
Aþk; ruhumun yetisi için
En mücbir bir rehber,
Sevda rahim þadýnda adaleti eker
Bizarlýðým ne vakit diner,
Ömür defterim bahaneler furyasýndan
Söz eder ve gider


Ne sað yaným
Ülfeti cenahta süruru gözler...
Ne sol yaným,
Vecdimin inhisarýnda vaatler için
En mukayyetli bir rehber ve deðer
Gönül su misali
Katrenin sadrýnda aþk için vaktini bekler,
Edebi hasreder ve göçer
Dirliðin þanýna ne bir dil kefalet eder,
Ne yürek vesveseler içinde aþkýn ecrine erer


Bela halim için
illaki bir rahmettir...
Lakin aklým ve nefsim
Bu hakikati ne kadar bilir,
Ruhum elan idrakime kefildir
Yol yolcusuz sefildir,
Aðaç dalsýz fakirdir, dað
Yamaçlarýyla neler söyler, kim bilir
Sabýr ardýr,
Har içinde gizlenen nardýr,
Vakti saati içinde
Beklenen ulvi bir sadýktýr


Kaldýrýmlar,
Bulvarlara çýkartan ufuklar...
Ne aczi yet için kalbe avdet et,
Ne keyfiyet için
Ýradeni hasret nefesin müddeti sebep
Gerekçesizlik neye delalet eder,
Maksatsýz nefes elbette ki heder,
Ruhun neyi bekler
Aþk; hakkýyla anlaþýlmadýðý
An ne büyük bir keder,
Nafile yere söylenmek mi deðer


Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: