Ýçim sýzlýyor sana bakýnca, Oysa pek çok derdimi anlattým sana, Belkide beni benden iyi tanýyan tek sensin dünyada, Þimdi ise öylesine kýzgýn,küskünüm sana.
Sana bakýnca içim huzur dolardý, Seninle avunur,avuturdum kendimi, Saraydým,sarýlaydým,hiç ayrýlmayaydým. Ah! Hep koynunda kalaydým.
Biliyorum çok uzaksýn benden, Ýstesemde gelemem uzaðýz bedenen, Onca derdimi dinledin,hiç bir þey demedin. Sendemi beni yalnýzlýklara ittin. Bir avuç mutluluðu çok gördün , bana sadece bir avuç, mavi yalnýzlýk verdin.
M.NERÝMAN TRABZON/30 -08-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
NERİMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.