Kaç bahar geçti yokluðunda ? Kaç mevsim ? Bilmem ki kaç zaman ? Hani Kasým’dý aylardan Çýkýp gittin ya hayatýmýzdan Çok þeyler deðiþti Bir çok þey yarým kaldý içimde An geldi Sessiz gemiler demir aldý yüreðimden An geldi Islandým yaðmur misali göz yaþlarýmda Oysa anlamamýþtým çocuk yaþlarda Yokluðunun manasýný,yokluðunun acýsýný Þimdi anlýyorum ancak Daðlar misali üzerime devrildikçe dünya Bazen hayaller misali Anýlara dalýyorum… Ne çok üzmüþtüm seni… Çocuktum… Sen affetmiþsindir kesin beni Ama ben… Affetmiyorum kendimi Her hatýrlayýþýmda göz yaþlarýmla Af diliyorum sararmýþ resminden Caným BABAM…Öyle hasretim ki kokuna Ne vardý þimdi yanýmda olsan Sokulsam koynuna hasretle seni koklasam… Artýk tek bir sorum kaldý hayatta Rabb’in gücüne gitmesin ama Vuslat … Ne zamana ?
Babamýn anýsýna… Mehmet Kadri GÜVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet kadri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.