Sokak Çocukları
SOKAK ÇOCUKLARI
Sokak çocuðudur onlar, bilmez sabahý
Aç sefil çaresizdirler, yok bir günahý
Hepsi mazlumdur, alýnmaz onlarýn ahý
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Dayanmaz bunca acýya, aðlar bazýsý
Ne yapsa çaresiz onlar, çýkmaz acýsý
Yazan yazmýþtýr, kötüdür alýn yazýsý
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Kurtulmak istese de kaderi baðlýyor
Masum bakýþlarý, yürekleri daðlýyor
Acý çekiyor çok belli, kalpten aðlýyor
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Aciz kalmýþ belli, onu doðuran ana
Gün gelir bir gün hesabý, sorulur ona
Gönüllerimiz bir olsa, sevmekten yana
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Senelerdir yazarým ben, tutulmaz sözüm
Her nereye bakar isem, doludur hüzün
Bir kez ona merhaba de, tutarsa yüzün
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Derdini yazsam bile, anlatamam sana
Kalbi çok yaralý, aðlýyor yana yana
Dertlerini sýralasam, sýðmaz cihana
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Seviyorum de onlara, canýn verirler
Küçücük bedenleriyle, aðlar dururlar
Aç susuz nasýl yaþanýr, onlar bilirler
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Kimsesi yok onlarýn, devlet sahip çýkmaz
Katýlaþmýþ yüreklerden, göz yaþý akmaz
Sevgiye muhtaçtýr onlar, utanýr bakmaz
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
Der Midayet’im, sevgiden ödün vermedim
Görüp yazdým onlarý, hiç yalan demedim
Dert çekip ölürler, kurtulaný görmedim
Onlar bizim, onlar bizim çocuklarýmýz
(0859) Kasým 2009
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.