Yolumuz tuz'a düştü............

kuþluk vakti; her hokka’ya batan divitin çizdiði zaman
giden bilir tuz kervanlarýnda inhisar tuzlasýna
bohçalarýn azýklara açýldýðý dem
bir yudum suya yalvarmasýna
iðde belinde biterken derman.....



çýðýrtkandýr angut’lar,iki canlýyken gün’e þafak
titreyen bedenimde el dokumu aba
onlarýn derdi yoldaþa,yakýn göç zamanýna
ekim sonu har’a kýsmýk
vücudum sýtmayla oynaþta.......



diðer seher’e varmak gaye,hökümet tek eline
elli okkadan fazlasý yokmuþ her birine
tuz bu;yufka arasýna konulan
lokman’sýz yaralara basýlan
diyorlar;bu yýl umudumuz daha ziyade býldýr’dan.....



ilk mektep talebesiyim,vakitlerde yememiþim öðün’ümü
cýlýzým,zayýfým daðlar uþaðýyým
daha serçeler ötmeden dürterler böðürümü.....



tuz’a revan olan boran’lara güman eylemez
hesabý tutulmaz bunun cerb-i varýlacak
hep bizemi vurur kara bulutlar tolusunu
ya birde,kýrkgöz çayý dellenirse nolacak......



talimine gidiyor merkepler,karýn tokluðuna emek
herkesin hesabý kuþaðýnda
diz baðý çözülene;
tek atýmlýk domdom demek......



ne kapýsý ne kilidi ulu meydanýn
beynimde nal çivisi gibi çakýlan an’ýn
belinde kocaman lüverver hökümet adamýnýn
pür dikkatiz,ne dedi ne diyecek
tuz bu;
kürtük tutmadan sarý çiçek yaylasýný gidecek
..................................................................................Kasým














Sosyal Medyada Paylaşın: