UMUT SINIRSIZ

Gonlunde tatli emeller yasardi
Bazen durulur, bazen cosardi
Isikli, umutlu gunler vardi
Hayat yolculugu kolaydi

Samdanlarda ansizin eridi umutlar
Husranla doldu, o tozpembe arzular
Omur kirik bir kanata benzedi
Hedefi baska yola suruklemek istedi

Kadere inandi, sabira dayandi
Kuran’i sirdasi, zikiri yoldasi yapti
Tepelerden yepyeni bir gun dogmaya
Sevincli gozler, basladi sabahi oksamaya

Yeni ufuklara uzanmak istiyordu
Kalbi umitlerle dolup tasiyordu
Gelecegin umuduyla yuregi atiyordu
Bu guzel umutlarla yillarca yogruldu


Nezihe Kotraci Dubrovac
Kanada, 29/08/2010


Sosyal Medyada Paylaşın: