SESSİZ FERYAT

Dolu dolu yaþýyorum yalnýzlýðý,
Hayallerim, evim ve ben
Oðlumla kavgada etsem,
Bana git bu evden desede
Ben onu seviyorum
Çünkü onun hayatýný biz bozduk...

Elimden ne gelirse yapýyorum ona
Beni itsede sarýlýyorum tüm sevgimle,
Uyurken þu an gözyaþlarým sel olup taþarken,
Sevgiyle, içimdeki anneliðin en duygusalýyla
Seyrediyorum onu þevkatle...
Acýtsada sözleri anlýyorum onu
Ben istemezmiydim mutlu bir yuvada büyüsün?
Ýstemezmiydim dolu dolu yaþatmak hayatý?

Üzgünüm oðlum, affet beni
Sen herþeyin en iyisine layýktýn..
Ben evimizde olan bu depremde
En büyük yarayý alandým
Öyle bir yara ki
Ömür boyu iyileþmeyecek
Gözyaþlarý tükenmeyecek olaným...
Geceleri sessiz feryatlar ataným gökyüzüne,
Bugün anlayamazsýn beni biliyorum,
Ama OÐLUM bilki ben seni çok seviyorum...



Sosyal Medyada Paylaşın: