AFFET BENİ ANNEM

Kardeþlerim erken ölünce, Dursun dedin,
Gece, gündüz, üstüme kollarýný gerdin,
Benim hayýrsýz olacaðýmý bilmedin,
Affet beni, saðlýðýnda gülmedim annem.

Bu da ölecek sandýn, devamlý aðlardýn,
Çadýrda, çok rezil bir hayat yaþardýn,
Bir düzine evlat, doðurmayý baþardýn,
Affet beni, varlýðýnda gelmediðim annem.

Hastalansak, ottan, çöpten ilâç yapardýn,
Her hastalýðýmýn yakýsýný sarardýn,
Altý evlat uðruna, sen hasta yatardýn,
Affet beni, ziyaret etmediðim annem.

Sen bana ölmesin, ben sana ölsün dedim,
Saðlýðýnda yüce kadrini, hiç bilmedim,
Ata olunca, ne çektiðini anladým,
Affet beni, elini öpmediðim annem.

Aramýzda hükmederken hiç kýyamazdýn,
Analýk ruhuyla bakar, azarlamazdýn,
Kabrinde aðlasam, yüzüme bakamazdýn,
Affet beni, dua edemediðim annem.

Birazcýk, yalaka evlatlarý severdin,
Ben gerçekleri deyince, deðer vermezdin,
Kabir hayatýnýn, azabýný bilmezdin,
Affet, en iyi senmiþsin, bilmedim annem.

11/10/2005

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: