BİR ÖMÜR

Yalnýzlýk ve tütün kokan odamda
Bir mindere baðdaþ kurup oturdum.
Beni kor ateþte yakan gözleri
Dumanlar içinde aradým durdum.

Açtým penceremi ak bir akþamda
Öfkemi kar kusan göðe savurdum.
Aþk için söylenmiþ bütün sözleri
Toplayýp duvardan duvara vurdum.

Ve çaresiz karar kýldým bu gamda
Vuslat saatimi ölüme kurdum
Mangalýmda küle dönen közleri
Gözün deyip içtim ben yudum yudum…

Ahmet KÖKEN

Sosyal Medyada Paylaşın: