Bir þarký var dilimde Söylemekten usanmadýðým Ama sen hiç dinlemedin Mýrýldanýrým kendi kendime Bir þey var anlamadýðým Sanki söyleyen sensin.
Bir þehir var senden uzak da Þu Erciyes Þu bilmem kaç yüzyýllýk kale Bilirim hiç görmedin Ne zaman yürüsem sokakta Bir çift görsem el ele Sýcaklýðýný hissederim avuçlarýmda ellerinin..
Bir siluet sokulur düþlerime Süzülür sessiz sessiz Görsen, týpký sensin Ýnanmak zor gelir gözlerime Bu kadar mý gerçek olur insan bedensiz Dokunsam ete kemiðe bürüneceksin.
Vuslata ermek istercesine Her yüzde seni arar gözlerim Cadde cadde, sokak sokak çoðalýr Sanki tüm þehir sensin Ýþte her günüm böyle geçiyor bu þehirde Ve her günüm özlemine gebe Akþam güneþi tutsak alýr karþý daðlar Karanlýk gökyüzü kalýr geriye Sonra Sonra ne kadar yýldýz varsa hepsi gözlerin. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Bağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.