Ruh ve Beden
Ayýrmak mümkün mü?
Dýþtan görünür ruhunu
Ýyi kötü yansýr vurur yüzüne
Beden, kalýp ne dersen de
Maddeleþir yaptýðýn bütün düþünce.
Ýnsan,
Melekler ötesi durur irade
Seçip hak olan yanýyla öyle
Hakkýn huzurunda kalbi diliyle
Okur tesbihleri kendinden öte.
Anlamak gerek,
Tek vücut insan,
Ayýrýp akýl ve ruhunu
Bir yaný ülvi deyip bu vücud
Sanma ki erer Hakka vuslata
Acýkan, konuþan
Aðlayan tüm eti kemiði olan
Yaþayan insan yaný olmadan.
Yüceliði bedene eziyet de gören
Ýsa’yý çarmýða gerenler var ya
Ruhu acýyla terbiye eden
Anlamaz tevhidi yanlýþtýr yolu
Kemale eremez çýplaktýr ruhu.
Kimide sanýr her þey maddedir
Zevk ve sefa ehlinden olur
Gecesi gündüzü bir zevkperestir
Hayatý ölümlü bir beden bilir.
Ýþte orta yol, iþte terazi
Saðýnda solunda aþýrý uçlar
Ruhunla Beden, maddeyle mana bir olup aksýn
Tevhit birlik demek olan ya
Ne ruhun çýplak
Ne Bedenin boþ bir kalýp sanasýn.
Hey Hak
Oruçla, namazla, tüm ibadetlerle
Hücre, hücre,
Anlam anlam iþler
Tek bir olan Allah’ým.
Alemin madde kanunlarýyla,
Her þey ahenkle döner çevrende
Anlarým bu koca alem
Bir beden ve ruhtan müteþekkildir.
Ne insan ne alem ayrýlmaz birlik
Ruh ve beden, madde ve mana
Ýç içe girmiþ ayrýlýr sanma.
(Aðustos 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.