Yakamozdan renk almýþ, sýyahý çalan gözle. Ten ki buðday misali, umuda bakan yüzle. Saman yolu altýnda, Semaya dalan gözle. Bir potada cem olup, narýyla yakmalýsýn.
Hayal dünyasý deðil, özüyle bütün hasda, Gurup vakti bir ömrü, býrakýr sanma yasta, Ýrfanla hikmet kalýr, balçýktan olan nasda, Kýblegâh olan aþkýn, ruhuyla bakmalýsýn.
Þu zaman denen nehir, bizlere vermiþ þekil, Fýtratýn topraðýnda, tohum misali ekil, Ben denilen benlikten, sýyrýlýp doðrul dikil, Hiçlikten doðan ýþýk, rüyadan kalkmalýsýn.
Kandilin fitilinde, damarlar kalmýþ kansýz, Beyinler parçalanmýþ, kafatasýnda cansýz, Yolculuðun mebdei, kadransýz ve de hansýz, Bulutsuz gelen seda, fikrini çakmalýsýn.
Çerçevesi örgüden, resmine bakýp durup, Kývrým kývrým gerçeði, tutup aynaya sorup, Ateþ, toprak, su , hava, yokluk mu, sis mi yorup, Bedensiz kefenlere, düðmeler takmalýsýn.
Lisanlar dilde deðil, varlýktan gelen niðmet, Zýt kutupta bir çekim, üstümüzdeki zimmet, Nuruna eriþilmez, olmazsa yardan himmet, Sarmalýn çizgisiyle, rahmete akmalýsýn.
Þahin Hanelçi 25.08.2010 Brighton&hove UK. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.