En kuytu köþeler mekâným olmuþtu Sabahýn battýðý yerde bekleyiþlerim dururken Beni seninle görünce gün ýþýðý Sessizce aldým hayallerimi Dudaðýn rengindeki gül yapraklarýna astým…
Göðsümdeydi en karanlýk sisler Hep hasretine oyalar iþlenmiþti Hiç vuslatý olmayan vedalardan, Topladým bekleyiþlerimi Dudaðýn rengindeki gül yapraklarýna astým…
Çok kýsa sürdü bülbülün gülü koklamasý Ayrýlýk kýzýlý bir damla yaþ aktý goncanýn üzerine Yýldýzlar kadardý artýk yýldýzlarýn gazabý Hatýralarda hep okunan bir mezar taþý oldun Dökemedim gözyaþlarýmý Dudaðýn rengindeki gül yapraklarýna astým…
Kahrýndan çýrpýnarak öldü tüm gelecek Hasret bir hançer oldu, yüreðime saplandý Gök kuþaklarý hüznünden karardý her gece Sensiz gecelerde yaþadýðým ölümlerimi Dudaðýn rengindeki gül yapraklarýna astým…
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.