BAKIŞ
Mevla’m bir çift göz vermiþ, bakmasýný bilene,
Eþyanýn hakikati, köre yalan görünür.
Ben yazar ben okurum, yanýlýrsam kime ne?
Ola ki sözlerimden, belki alan görünür.
Tesadüfe tesadüf, etmediðim hayatta,
Akýllar ötesinden, müthiþ plan görünür.
Kâinat sergisinde, mikro makro sanatta,
Sesli sessiz hünerle Zat’ý ilan görünür.
Gündüzler ve geceler, birbirini kovalar,
Ýbretle seyredince nice devran görünür.
Hayalin gölgesinde, dünya bizi oyalar,
Aydýnlýðýn içinde, koyu zindan görünür.
Ferasetli anlayýþ, kaç insanýn erdemi?
Kimimizde düz mantýk, ya da irfan görünür?
Kendimizle yüz yüze, yaþýyorsak her demi,
Ýçeriden içeri, hassas mizan görünür.
Mukayyet varlýðýný, kiþi Hakka verince,
Kendi nefis ülkesi, mutlak viran görünür.
Lafýz, mana, suret de, marifete erince,
Her bir kâmil insanda, canlý kur-an görünür.
Ali, Hasan, Hüseyin, Muhammed’in canlarý,
Ýzlerinden gidene, ulu kervan görünür.
Övülerek sevilmiþ, Ehlibeyt sultanlarý,
Bunlara hasým olan, Yezit, Mervan görünür.
Takip ettik ýrmaðý, geldik suyun gözüne,
Yüreðim parçalandý, gözüm giryan görünür.
Cehennemler oturdu, yaralýnýn özüne,
Ateþlerin içinde, ciðer püryan görünür.
26.08.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.