BENDE İNSANIM BENDE
Her acýda, her isyanda, her yok oluþta, yanar yüreðim.
Hangi darda son bulmadým ki, hangi çölde can vermedim.
Derim mi yüzülmedi nesimiler gibi kement mi takýlmadý pir sultan gibi taþa tutulurken
Nerde yanmadým ki 37 canlar gibi gayri meþru cinayetlerde vuruldum birden daha çok
Her kerbelada serim uçuruldu acýsýný yaþarken kara günümde-
Her yazdýðým þiirde bin damla kan düþtü üzerime bin dert yazýldý sayýsýz feryatlarla,
Mürekkebi bitmeyen kalemimde-
Bende insaným bende benimde bir caným var yazýp çizsem de yanýp tütsem de,
Her yanmada bir volkan oluyorum ama yananý ben kimse etkilenmesin diye surla çevirdim yanýmý kimseyi incitmeye hakkým olmayarak.
Her kul kendini yaþarken-
Bende insaným bende daha ne kadar dayana bileceðim onca insanýn derdine.
Bilmem alýþkanlýk mý vazifemi yazýp çizmek.
Ne dert yýldýrýr nede engeller
TAM YOL DEVAM YAZIP ÇÝZMEYE þimdilik müsaade bana-
Yeni dertler yeni serüven peþindeyim yaralara mehlem olmaya siz bana bakmayýn arada eserim savrulurum düþsem de düz dururum
22.08.2010.kul fazlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.