HANÇERDEKİ AL TUZ
Sen kal þimdi burada
Bu kez giden ben olacaðým, sen deðil
Kalacaksýn öylece ardýmda…
Gidiþinde açtýðýn yaralar,
Kabuk baðlamadý hala
Kanýmý kusuyorlar usul usul
Sen bilmezsin
Kapanmayan yaralarýn açlýðýný kýzýla.
Takatimi tüketme çabasýnda hepsi
Acýmýyorlar hiç bana ayný sen gibi
Sen bilmezsin, onlar da bilmez
Bir ruhun nasýl direndiðini,
Terk etmemek için kývranan bedenini
Zehrini akýttýðýn damarlarým
Çatlaklarýný doyuruyor þimdi.
Bütün sýzýntýlarýn merhemi olmuþ gözyaþlarým.
Sanki durmadan aksalar ne olur ki?
Kapanacak mý deþilip tuzlanan yaralarým?
Yüreðime sapladýðýn hançer(ler)in,
Yaþam sývýmda boðulmakta þu an.
Maziden kalma bir öfke boðazýmý kavuran
Ýçimde bir ur gibi sensizlikten beslenen
Hadi kurtar onlarý delik deþik olmuþ solumdan.
Þimdi sýra sende
Ben arkamý dönüp gideceðim usulca
Sen de seyredeceksin þaþkýn gözlerle…
Ben giderken
Nedenini anlamayacaksýn bile
Yaðmur yaðacak aniden
Islatacak solmuþ yanaklarýný
Sen sildikçe sürükleyecek seni selinde.
Gözlerin þiþecek bir balonun özentisinde
Ne yapsan nafile çýrpýnýþlarýn
Ne hayata sözün geçecek ne de kabre
Sinip bir köþeye, bekleyeceksin
Dilin kifayetsiz kalacak söyleyemediðin her sözde
Bir sis yýðýný buldum kendime
Sýzdým çatlaðýndan sinsice
Sen gittin ya, ben de gittim iþte
Sen öderken canýma kast etmiþ ahlarýmý
Ben dönemediðim bir ufkun ardýndan
Huzur bulacaðým izlerken bezmiþ bakýþlarýný
Perdelerim kapalý, odalarým ýþýksýz
Bomboþ uzun bir masa, kire pasa bulanmýþ
Bak þurada sandalye var üç bacaðý kýrýlmýþ
Sadece sana adanmýþ hüznümün ziyafeti.
Gidiþime hoþ geldin, gülüþlerimin katili…
26 Aðustos 2010 – 14.18
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.