Yorgun, kýþ gibi soðuk ve þaþkýn!
Niçin, neden oldu bunlar, aþkým?
Seninle, bir bedende yaþasaydým..
Seni, bir çiçek gibi koklasaydým!
Sevginden uzak, ýsýnmaz yüreðim!
Sevip, okþayamaz ise ellerim..
Neþesiz, acýyla atan yüreðim..
Söyle, artýk ben gülebilir miyim?
Umut olmadan, yorgun þu bedenim!
Artýk nasýl, ben gülebilir miyim?
Aðlýyorum gece, gündüz neyleyim!
Umut yok, ölümü beklemekteyim!
Alem-i Sýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.