AŞKIN BEDELİ

Çocuktum, Hümâ geldi, kanadýna vuruldum!
O gün, bu gün semâda; aþký, semaya durdum.

Hayattan aldýðýný, verme yaþý; yaþýmýz.
Yaþam denen hânede, penceremden gördüðüm.
Kemâline erdikçe, nedendir telaþýmýz!
Ahret suâlleri mi izlerini sürdüðüm!

Bedeli neydi ömrün? Diyeceksin ki; “Ölüm…”
Ya aþkýn bedeli ne?... Söylesene be gülüm!...
Neden sustun! Baksana; bir þey demez mi külüm;
Söyle!... Niye sözcükler ümüðünde kördüðüm!

Zora koþma kendini, önce derin nefes al;
Ýçini duya duya, gönlünü aklýna sal.
Derûndan besleniyor, mutlu biten her masal!
Ýnan teselli deðil, mýsralarda ördüðüm.

Söz: ölüm; sükût: doðum. Sýrrýna erdiðin an;
Yan nurlu ateþinde, ömürden ömüre yan!
Yan ki; Sâlih olasýn, iklim iklim parlayan…
Boþa deðil mîzâný dünya ahret yorduðum.

Gecenin günü varsa, dünyevîn uhrevî var.
Her can kendi düþünü; karar, örer ve sývar.
Soru, soru içinde; düþünceler taþ duvar;
Elbet bir gün çözülür, kör gördüðün her düðüm.

Sevgili, aslolan aþk; aþklandýkça duruldum;
Sevginin dergâhýnda, aþk(l)a kendimi vurdum.

21.08.2010 02.46
25.08.2010 16.20

Salih ERDEM / AYDIN



Hümâ: Baþýna konduðu kimseye mutluluk getirdiðine inanýlan talih kuþu. Anka; edebiyat ve tasavvufta yer alan efsanevi kuþ. Araplarýn anka, Ýranlýlarýn simurg adýný verdikleri kuþ, Türkçede her iki þekliyle birlikte zümrüdüanka ve hüma yahud umay olarak adlandýrýlýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: