YÜRÜYORUM -1-
Güneþin doðuþunu seyrediyorum baþkentinde bu ülkenin
iþte bu kýzýllýk müjdecisi doðacak olan güneþin.
Güneþin doðuþu karanlýðýn boðuluþunu sahneliyor
Nedense içimden gün boyunca hep yürümek geliyor.
Sokaða çýkýyorum yürümek, yürüyüp görmek için
Ayaklarým beni mezarlýða götürüyor, acep niçin?
Hep huzurlu kýlmýþtýr beni, mezarlýkta olmak
Birer ibret vesikasý mezar taþlarýný okumak.
Düþünmeye sevk ediyor toprak altýndaki cansýz bedenler
Artýk hiç hareket etmiyor, hep hareket edenler.
Bülbül gibi þakýyan diller lal olmuþ, konuþmuyor
Her yeri, her þeyi gören gözler kör olmuþ görmüyor.
Hani aþaðý mahallenin bir kasabý vardý, Þiþman Ahmet,
Mahellemizin bakkalý, berberlik yapan Mehmet..
Mercedesle millete hava atan millet vekili
"Saat buçuk" diyen, sadece kuru ekmek yiyen deli
Hepsi yanyana yatýyorlar bu kara topraðýn altýnda
Devlet içinde dev(let)leþen zenginde öldü en sonunda...
Bir çukur kazmýþlar, tam bir metre derinliðinde
Ahali toplanýp gelmiþ, eþ-dost hep hüzünde.
Tabut dedikleri tahta evden bir adam çýkardýlar
Beyazlar içindeki adamý, boylu boyunca çukura koydular
Birisi oðlu, diðeri kardeþiymiþ onu çukura koyan
En yakýn dostlarýymýþ üzerine toprak atmak için yarýþan.
Toprak altýnda kalýnca adamýn bütün bedeni
Tek, tek terk ettiler eþi, dostu, sevenleri.
Yalnýz baþýna kalakaldý adam mezarýnda
Unutulup gidecekti onunda ismi ilk pazarýnda.
"Sosyetenin gülü" diye yazmýþlar mezar taþýna
"Hayatýn baharýnda" ölen bu kadýnda tek baþýna
Ýsminin üstüne yapýþtýrmýþlar vesikalýk fotoðrafýný
Boyalamýþ saçýný, baþýný, yüzünü, gözünü, dudaklarýný.
Açýp baksak mezara, iskelet çýkacak karþýmýza
Yazýk deðilmi estetik için harcanan onca paranýza?
"Her nefis ölümü tatacak" fermaný var, öleceðiz hepimiz.
Söyleyin hele ne adýna Allah düþmanlarýna köleyiz?
Yürüyorum; çakýllý, dikenli yollarýn üstünde
Gördüklerim ürkütücü bu ülkenin baþkentinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
necmettin Kayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.