Bir kalemde kaldýrýp atsan öte tarafa dostu Göz görmese bir ömür gül yüzünü Bir anda terk etse can cânâný Kulak iþitmese ahir zamanda bile þen sesini Dil sükût etse, selam bile salmasa kýyamete dek Gönül taþ olup insaf etmese hiç Akýl küsüp inkar etse, yok saysa her þeyi Kurtulur mu sanýr insan, sinedeki vicdanýndan? Vicdan..vicdan.. O vicdan ki; Ýki eliyle tutar yakadan Kurtaramaz kendini omuzlara abanmýþ anýlardan En þahin bakýþ, daðlarý delen çýðlýk misali Sesiyle boðar kendi sessizliðini Mapusudur kendi kendinin Vicdan mapusundan kurtulamaz insan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlenen Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.