Hayatýn ucurum kenarý merdivenlerinde Bir o yana, bir bu yana yalpalayan adýmlarla yürüyorum Hep tutunacak bir dal arýyor ellerim Ah neden hep bulutlar kesmekte güneþlerimi O kadar derinki hüzünlerim Dokunsalar aðlayacaðým
Hep bir umut peþinde koþmuþum Hep uzaklardaki bir hayal uðruna çýrpýnýþlarým Hep kendimden geçmiþimde Kayýplara atmýþým benliðimi Ve o kadar ince örülmüþki özlemlerim Dokunsalar aðlayacaðým
Kimse bilmez içimde kopan fýrtýnalarý Halbuki o kadar durgunduki yüreðimin denizi O kadar geniþ ve derindiki gözlerimin anlamý Bir vaveylaya sürükledin benliðimi Kaybedilenlerin arkasýna þimdi gözyaþlarým Hasretine gebe kaldý yinede adýmlarým Oturdu yüreðimin tam ortasýna sensizlik Dokunsalar aðlayacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sen(siz)lik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.