Uzaklarda, çok uzaklarda Yanan yaldýzlý yýldýzlarýn kuyruklarý parlamakta Bilmem hangisi gökyüzünde bir tel saçlarýný tutuþturmakta Ateþ böceði gibi yýrtarken gözlerin geceyi Bir düþ daha ruhum yanýlmakta…
Rüzgarýn ahý var üzerinde, savrulan yapraklarýn Her solukta dirhem dirhem solan baharlarýn Bir nefes uzakta yahut çok uzakta Menzilindeki bir yýldýzýn ritminde Kalbim çatlarcasýna yorulmakta…
Ne demeli þimdi, Kokuþmuþ bu kentin çürümüþ rahmine mi küfür sallamalý Hangi yalanla ruhum kendini daha çok kanatmalý Yanýlmýþ dudaklarýn duasýnda, Bir beddua tutarsýzlýðýnda Derya derya piþmanlýðýn kollarýnda mý aðlamalý…
Uzaklarda, çok uzaklarda, Bir çift gözün nazarýnda Kalbim çatlarcasýna yorulmakta…
A. Selim AKOL
Sosyal Medyada Paylaşın:
MeLeKTaVuS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.