Direndim yokluða, savaþ açtým özgürce
yalnýzlýk saf aldý ümitli gecelere
ama dimdiktim yýkýlmadým
içimdeki pýrýltýyý çýkardým cepheme
giyindim güneþ zýrhlý elbisemi
döþedim ýþýk yüklü mayýnlarý
devam ettim vurdum tam ortasýndan yalnýzlýðýn
yok olmadý ama sindi sonsuzluðun kafesine
sonsuzluða hapsettým onu sanki öldürürcesine
sen yüreðimi körleyen ateþ
bana yaðmurla gelen sevdamsýn
hayatýmýn anlamý degil hayatýmýn ta kendisi kader
sen ümitsiz gecelerimin tek ümit vadeden ýþýðýsýn
ama ben seni unutmak için azgýn sulara býraktým benliðini
artýk sabrým kelebek ömrü gibi deðil ,sonsuz
git artýk ,gitmek istiyorsan
umurumda bile deðilsin
çektiðim acýlar seni bensiz býrakacak kadar gaddar
hayallerim sensiz olmayacak kadar yürekli bilesin.
SELÇUK SALMAN 11 : 30
24.08.2010 SALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.