KİMSESİZİM,SENSİZİM,ÇARESİZİM

Delice içtiðim gecelerin sabahýndaki,
baþ aðrýlarým gibisin.
Bakýþlarýn zonkluyor göz bebeklerimde
Hani, acý biber misali, acýtsanda seviyorum.
Sonsuz bir hiçliðin derinliklerinde,
bir mum alevi büyüklüðündeki umutlarýmý,
yanýma yoldaþ ediniyorum.
Gönlümde sakladýðým azýðýmla,
aç yanlarýmý doyuruyorum.
Biraz gülüþüne, bir parça bakýþýný banýyorum.
Doymasamda, doymuþ gibi yapýyorum.
Hangi hayale uzansam sen diye,
boþluðu tutuyorum.
Sesin uðulduyor hala kulaklarýmda.
Caným deyiþini duyar gibi oluyorum.
Ne zaman öldürmeye kalksam seni içimde,
sana diriliyorum en aþýk bir biçimde.
Ne kadar içsemde seviþini,
kanmýyorum.
Hiçbir kelime,
Dudaklarýndan dökülenler kadar güzel gelmiyor.
Ve hiçbir masumiyet,
seninki kadar içimi acýtmýyor.
Bu gece içimde ne kadar hayal varsa koydum önüme.
Seni bulmak için can attý hepside.
Bu gece kalemi aldým elime.
Ne kadar sitemli söz varsa kaçtý benden.
Sana yazýlýpta yüreðini yakmasýnlar diye.
Kimsesizim,
Sensizim,
Çaresizim...

Hangi güney sevdalara göç ettiysen dön.
Yokluðunda öyle bir yandým ki...

Mustafa Köroðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: