Yemiyor artık...
" Bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrý "
" Var " diyen o diller, demiyor artýk
Güzel bir þiirin her bir satýrý
Duyguymuþ, sevgiymiþ yemiyor artýk...
Yýldýzlar darýlmýþ, ay yere inmiþ
Hayata acýnýn kokusu sinmiþ
Ýnsanýn omzuna deliler binmiþ
Þefkatmiþ, ilgiymiþ yemiyor artýk...
Herkes alim olmuþ, fetva peþinde
Sorarsan cenneti görmüþ düþünde
O eski neþe yok gönül kuþunda
Yetenek, vergiymiþ yemiyor artýk...
Tabiat sýrtýný dönmüþ darýlýp
Gökyüzü aðlýyor yere sarýlýp
Sonuç alýnmýyor fikre varýlýp
Bilgeymiþ, bilgiymiþ yemiyor artýk...
Kýlýçlar çekilmiþ düþmanlýk ile
Kesmiyor yalvarýþ, piþmanlýk bile
Zehir akýtmýþlar kýrmýzý güle
Aþk kalbin diliymiþ, yemiyor artýk...
OKTAY ZERRÝN-BAFRA
23-08-2010- Öðretmenevi’nde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.