HÜZÜNÜ GÖRDÜM
Mehtabý okþayan suyun renginde,
Ayý kýskandýran yüzünü gördüm.
Dalga boyu kumsaldaki enginde,
Sonsuz bir hayalin üz’ünü gördüm.
Ruhum dövülürken aþk dibeðinde,
Uzak yýldýzlarýn bir öbeðinde,
Çatýk kaþlarýnýn göz bebeðinde,
Cehennem narýnýn közünü gördüm
Düþlenen yýllarýn iftiharýnda,
En son umudumun intiharýnda,
Dört mevsimlik ömrün ilkbaharýnda,
Yazý yaþamadan, güzünü gördüm.
Ýfadesi zor ve hayli uzun da,
Ben ne görsem zaten senin pozunda.
KARAKUM’un her bir yakamozunda,
Saçýný, kaþýný, gözünü gördüm.
Sayende çok þeyi gören bu gözler,
Ne yapsam yine de hep seni özler..
Dilimin ucunda kývranýr sözler,
Ben sende vakur bir tüzünü gördüm.
YAÞ der; sarýldýðým ince belinde,
Sarý saçlarýnýn her bir telinde,
Yoðun bir serabýn duygu selinde,
Mutluluðu, aþký, hüzünü gördüm.
23.08.2010
Mehmet Yaþ
Þair / Þarký sözü yazarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.