Sana sevmeyi öðrettim yavrum Dünyaya geldiðin günden beri Ellerimde umutlar topladým sana Çiçek çiçek nergisler sergisi
Sana paylaþmayý öðrettim yavrum Bir dilim ekmeðin kalsa bile Gözü yaþlý nicelere Özveri ve içtenlikle
Sana sen olmayý öðrettim yavrum Acýmasýz dönen çarkýn içinde Dik durmayý her daim Emin ve çelik yürekle
Sana duygularý öðrettim yavrum Bir kase çorbayý bulamayanlarý Elindekilerle onlara koþmayý Onlar aç yatarken uyumamayý
Sana destek oldum yerine göre Sonra kanatlarýný açmayý cesaretle Hazýr olmalýsýn yaþamýn getirdiklerine Haydi koþ, koþ ideallerine
Sana aþký da öðrettim bir anlamda Severken yüz üstü býrakma Ümit verip kimsenin kalbiyle oynama Aþk lay lay lom olmamalý ulu orta
Ýþte yýllar sonra eserimi görüyorum Seninle hep gurur duyuyorum Lakin unuttum sana en önemli gerçeði söylemeyi Affet beni, öðretmemiþim sana kini, nefreti
Ýlk defa bugün susturamadým yüreðimi Endiþe dolu bakan o pür-pak gözlerini Anne dedin bana neden öðretmedin Neden bana hep sev dedin Dünya hissiz insanlarýn arenasý demedin.
Þimdi hüzünler veriyor dünya sana Nefret dolu bir yýðýn acýmasýz arasýnda Sevgi diliyorsun, duygu diliyorsun yarýnlara Affet beni yavrum bilemedim Bilemedim, lütfen beni baðýþla...
HAZAN.. Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.