Aþkýnla suladýðým çiçeðimi soldurdun Yanan yüreðim volkan, saçtý kýzgýn külleri Gökyüzü zifir kara güneþimi öldürdün Kor lavlarý püskürdü kuruttu tüm gülleri
Gözlerinde boðuldum derya kadar derindi Aþk dilencisi gönlüm sürüm sürüm süründü Kuzu diye sevdiðim kurt postuna büründü Meltem gibi eserken saldý karayelleri
Madem ki aþk ikili oynanan bir tür kumar Ve madem oynayanlar hep kazanmayý umar Kazanamadýðýnda gönül olur tarumar Tutamaz akar gider, gözden akan selleri
Çaðlar, azgýn nehirler deltasýna koþarken Dertler dað gibi büyür gam içinde yaþarken Sam yeli vurur aþký, gece günü aþarken Sevindirir ayrýlýk düþman olan elleri
Vefa bilmez yüreðin derin yaralar açtý Nilüfer’in periþan,gözleri hüzün saçtý Sensiz günlere yazýk yaþamýn tadý kaçtý Vuslat beklerken bu yaz yâr kapattý yollarý
NÝLÜFER SARP_____20.AÐUSTOS.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.