Sen gelmeyince cemrelerime Týpký kurumuþ yapraklar gibi Kara topraðýn baðrýna düþtüm Çiðnendim ayaklar altýnda En ufak olana kadar kýrýldý Beslediðim bütün duygularým Biliyorum bir daha gelmeyecek Hazanýmdan sonra baharlarým Aðladým hýçkýra, hýçkýra Erkekler aðlamaz derler diye En meçhul, en kuytu köþelere savruldum Erittim içimdeki bütün yaðlarý Yosunlu yanaklarýmý çürüttüm
Sen gelmeyince gündüzlerime Týpký kara bahtým gibi Karanlýk gecelere sýðýndým Kaçtým kendimden bile Ne kullara nede aynalara göründüm Kapadým perdelerimi Bütün ýþýklarýmý söndürdüm Aðladým hýçkýra, hýçkýra Erkekler aðlamaz derler diye En meçhul, en kuytu köþeme büründüm Akýttým kan kýrmýzý yaþýmý Saldým içimdeki bütün hüzünleri Yürek sancýlarýmla süründüm
Sen gelmeyince feryatlarýma Týpký yetim çocuklar gibi Masumca boynumu büktüm Oynamadým misketlerimi Koþmadým sokaklarý, caddeleri Bütün yarýnlarýmý, ümitlerimi döktüm Rüyalarýma bile gelmeyen Kâbus dolu uykulara yattým Korktum fýrtýna ýslýðýndan Aðladým hýçkýra, hýçkýra Erkekler aðlamaz derler diye En meçhul, en kuytu köþeme çekildim Avuttum içimdeki bütün çocukluðumu Korkumu, kasavetimi kuruttum
Sen gelmeyince mezarýma Týpký dikili cilalý taþým gibi Dikildim karþýsýna yollarýn Nöbetini tuttum býkmadan yorulmadan Her geçene seni sordum erinmeden Duyan olmadý efkârýmý yaratandan baþka Kestim yüreðimdeki en kýymetli yerini Acýttý ayrýlýðýn býçak yarasý gibi Aðladým hýçkýra, hýçkýra Erkekler aðlamaz derler diye En meçhul, en kuytu mezarýma yattým Çürüttüm bedenimi kalmadý emarem Hesaplarýmý mahþer gününe býraktým
BÝLAL TEKÝN (SIRLISES) Sosyal Medyada Paylaşın:
BİLAL TEKİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.