gül/sende...
hafýzasýz denizlerden umduðum,
kara sevda üstünde,cam kesiði gönüller.
damýtýlmýþ mýsralardaki sendin,bulduðum...
ve hece-hece sahipli,hakký mahfuz þiirler...
umuda konulmamýþken henüz son nokta,
sensin yeni baþlangýçlarýn yetkili temsilcisi.
kurumsallaþtýkça acýlarým,özlemlerim ve dünya,
intihal gülümsemeler,intiharýmýn habercisi...
oysa henüz nefes alýyorken kainat,
hiçliðe ad koyanlarada ne oluyor.
siz deðil,sen gamýnda son serenat,
yürek yanlýz dostluðunla doluyor...
Eylül’ e sayýlmadý yazdýklarým hala,
düþlerimde geri döner,alýnmamýþ her selamým.
yetimin,öksüze kalbi kýrýldýðýnda,
susar kalem,kurur dilim,durur kifayetsiz kelamým,
bilki denizsiz þehirler avutur artýk,
hani ilk ben,durmuþtum ya gölgende.
zor zamanýn dost omuzu,sahipsiz kaldýk,
ben razýyým...diken bende,gül/sende...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.