Þimdi gitme vakti!.. Bugün ne deniz kabul ediyor beni içine Ne de gökyüzü açýyor kapýlarýný.. Oysa ben bugün, hergünkinden daha Tanrý misafiriyim.. Her þeye asi bugün içim, her þeye zýt.. Kanatlarým gökyüzüne, Yüzgeçlerim denize, Ayaklarým yerçekimine belkide... Caným acýyor susuyorum.. Yarama tuz basýyolar Daha çok susuyorum... Ýþte þimdi tam da gitme vakti!.. "Gitme,kal" deyiþlerini satmaya çalýþýyor bu þehir -(K)ALIYORUM!! Kaybediþlerin içinde ruhum birbirine dolanmýþ -(T)ARIYORUM!! Oysa yanlýþ yapýyorum.. Çünkü þimdi gitme vakti.. Gitmeliyim.. Koþa koþa gitmeliyim.. Þimdi gitme vakti.. Koþuyorum saçlarýmda bir rüzar edasý.. Düþüyorum.. dizlerim kan revan.. Her defasýnda daha hýzlý düþüyorum.. Kalkýyorum, Asiliðim dolanýyor dizlerime Daha hýzlý koþuyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
eternity (hope) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.