Yazılmıştı mısralar, dile gelen o sızılar!

Bir tanem hiç bilir miydim aman veririr miydim?
Senin sessizlik içinde fark ettirmeden üzülmene
Sen görünmezlerde seyir halinde sanki sezendin
Nerden bilirdim, hiç hissettirir miydim, bilseydim


Ancak bilmelisin ki hasretti sineden dile gelenler
Mýsralar halinde þekillenip güfteleþen tüm þiirler
Gönül titremeden, dil kitlenmeden her süzülenler
Efkârýn harmanýydý sensizlikte çekilen tüm çileler


Benden soðumana sebep olacak tüm þiirlerim yýrtýlýr
Hatta silinip atýlýr ve bilmelisin ki mutlaka unutulur
Meðer nasýl þiirlermiþ ki sende tesirini sürekli artýrýr
Seni benden uzaklaþtýrýr, hüznü yaþatýr, hep aðlatýr


Ha dilim dursaydý, sinem kurusaydý yazar mýydým
Bir daha þiir yazmayý býrakýrdým, asla yazmazdým
Sensiz hiç olamazdým, melaline hasret kalamazdým
Seni hiç görmesem de, üzülmene sebep olamazdým


Oysaki senin için yazdým, hasretineydi tüm kahrým
Sen beni hiç anlamadýn kayýplarda garip yaþayandýn
Çaresizdim, ne yapmalýydým, þiirlere ancak dayandým
Ama bilmeden seni uzaklaþtýrdým, bir selamýnla anladým

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: