içmiþsin aþk denen süslü rakýyý kafa olmuþsun yemiþssin darbeyi için dýþýn yara olmuþsun hani biraz toparlansan yine beyaz deðil ne yapsan... baþtan sona kara olmuþssun. suyunu da sýktýn yeter vazgeç artýk acýdan kafi faydalandýn kanýndan yarasýndan Karacaoðlan’mýsýn,zevk alýrsýn acýdan. ne de doyulmaz imiþ geçemedin tadýndan. kýrmýzýnýn hangi tonuydu sen yaktýnda durmadý geçti en güzel günler sen yar gözüyle baktýn da... anlamadý kaldý sana hüzünler. þimdi sýyýr karalarý kenara ve seni acýtan ne varsa kaz yedi kat yerin dibine hani ulaþýlmaya içi kapkara göm bir mezara gülümseten herþey kalsýn aklýnda ne yaþarsan süz zehrini balý kalsýn hatrýnda:))
GÖKÇEN BAÞTÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAYANYILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.