KINALI KUZULAR (BİR YAZI BİR ŞİİR-11)

Yiðitlere kýna yakýp, göndeririz askere.
Uðurlama düðün olur þerefiyle bizlere.

Koþ Mehmet koþ haydi koçum rastgele.
Þanýnla þerefinle kýsmet olsun tezkere.

Coþ mehmedim coþ, vatan için el ele.
Allah’ ýn lütfu olan anlatýlmaz yürekle.

Göz göz olmuþ, askerimin ana yüreði.
Vatan için görev almýþ ocaðýnýn direði.

Yavuklusu gam, kasavet yolunu bekler.
Takvimlerde günler sayar uç uca ekler.

Oyyy Mehmet oy, benim kýnalý kuzum.
Vatan için görevdesin yolun çok uzun.

Çatmýþsýn gür kaþýný, yüreðin masum.
Yurda þehit olmakmýdýr onurlu arzun?

Kurban ol diyemi kýnaladý anan saçýný.
Ay yýldýzýn; parçalar uðursuzun haçýný.

Ata’ lardan kalan, aziz vatan mirasýn.
Dað, taþ dinlemezsin eþkiyayý kýrarsýn.

Toplansa birlik olup çapulcular ordusu.
Yüreðiyle cevap verir analarýn kuzusu.

Gazi isen gurur duyar, þeref sayarsýn.
Al bayraðýn gölgesinde yaran sararsýn.

Haykýrýp ses versekde, yeter nidasýyla.
Vatan için ölüm de var elbet bu yolda.

El oðlu akþam evde, sabahlarý kýþlada.
Teröre kurban vermek, kimlere fayda.

Tatlý canlý bey zadeler, bizden olamaz.
Akacaksa yiðit kaný, damarda durmaz.

Sen Türk oðlu türksün, alnýn hep açýk.
Savaþçýyýz, yüz yýllarca tarihler yazdýk.

Ak sütünü helal eder kuzusuna analar.
El bebekli, gül bebek bundan ne anlar.

Hasretler yumak olsa önce vatan der.
Yanýlýpda soran olsa, þehitlik her yer.

Vurulmuþ tertemiz alnýndan mehmet.
Allah’ ým; günahý varsa, ne olur affet.

Tertibi anlatmýþ; ölürken gülümsemiþ.
Allah’ým ne mutlu bana þehidim demiþ.

Daha yirmi yaþýnda girdi kara topraða.
Þehit oldu gurur ile, mukaddes vatana.

Tükendi þafaklar artýk gün sayma yok.
Nice kýnalý kuzu var, ey gafil sen kork!

Yeni sahibini arýyor, tüfeði ve süngüsü.
Milletime vatanýmdan bir kýnalý öyküsü.

Yüce Rabbimize yakararak, ederiz dua.
Aç cennet kapýný Yarab, kýnalý kuzulara.

MEHMET FÝKRET ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: