Alýverin elimden ne varsa hepsini,
Yaþamadým bunca zaman geçmiþimi,
Hepsini yükledim hayat gemisini,
Yok ettim bitirdim bütün hepsini..
Gözlerimi kapayýp görmez olmuþtum,
Yaþamýyordum ben yok olmuþtum,
Hayatta yaþýyordum ama yoktum,
Sonunda hepsini sildim þimdi var oldum.
Belki, belki diye, diye bu hale geldim,
Yaþamda hep güzel günleri özledim,
Hep yarýn diye yeni günleri ekledim,
Umutlarýmý tüketmeden bu hale geldim..
Birden ne olduysa birden oldu,
Bilemedim yaþanan gün yeniden doðdu,
Bir kuþ olup daldan dala kondu,
Mutluluk için dilden akan dualar oldu..
Bununla birlikte arttý yaþama azmi,
Koþtum yüreðimle verdim sevgimi,
Birden mutluluk içinde buldum kendimi
,yýktým setleri aþtým kendi bendimi..
Bulunca gizlemedim, izledi gözlerim,
Tükenmemiþ yerindeymiþ sevgim,
Boþuna deðilmiþ bunca beklediðim,
Sonunda bende mutluluklara erdim..
Dün bugün derken bu hale geldim,
Sonunda bende gönülden sevdim,
Sevince ekleyince arttý gülmelerim,
Saadet ve mutluluk tu asýl beklediðim..
Mutluyum ve yarýnýmdan umutluyum,
Sevgilere yol alan bir garip yolcuyum,
Her þeyi yaþamak güzel bunu biliyorum,
Tüm dostlara mutluluk saadetler diliyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.