Misketini Dünya Sanan Çocuk

I
yorgun bir gecenin ardýndan
yüzü kirli bir sabaha uyandým

duvara bir resim gibi çizdiðim
- aslinda olmayan - penceremin
üstünü iyice karaladým

süpürdüm odamda kalmýþ ayak izlerini
gölgeni / gözlerimden usulca kovaladým
yakamoz renkli bir güvercin uçtu

kaçýp gitmek istedim içimden
olmadýðýn hiç bir þehre ýsýnamadým

II
avuçlarýmdaydý hep
en ufak soluðunda alaza çalan
bir sevdanýn közleri

ilk kalp krizi deðildi bu gecenin
ne de son aðlamasý
kan çanaðýydý yýldýz gözleri

bir adak mumu kadar ömrüm
ergüvan bir þarký ayrýlýk
uzatsam denize
bir çölde kaybolur ellerim
bilir misin
kaç aþk ödedim sana karþýlýk

III
söz etme / sevda bir yalan
sen de bir yalansýn düpedüz
kapandý sana çýkan yollarým
gecenin her yaný diken patikalar
her (y)aným güz

IV
ne gündüzün farkýndayým
ne gecenin / ne saatin
barýþýðým karanlýðýmla
ýþýðý sevse
bedenin dýþýnda yaþardý tin..

V
kayýp tanrýlarýn kamçýlarý sevda dediðin
havai fiþek duygular
ya da dinsiz bir tanrýya yapýlan kulluk

ben...
gazoz kapaðýný para
misketini dünya sanan çocuk...





Sosyal Medyada Paylaşın: