NAZINI SENİN
Sevda ýrmaðýsýn gönül’e akan,
Hiç kesemez kimse hýzýný senin,
Tatlý bir gülüþle yürekler yakan,
Hiç kimse çekemez nazýný senin.
Senelerdir aktýn, aktýn dolmadýn,
Bir kez çiçek açtýn, daha solmadýn,
Hep ham kaldýn hiç bir zaman olmadýn,
Hiç kimse çekemez nazýný senin.
Sarýldýn dikene sarmaþýk gibi,
Kafanda duygular karmaþýk gibi,
Bazen çok inatsýn sýrnaþýk gibi,
Hiç kimse çekemez nazýný senin.
Görür gibi yaptýn görmezden geldin,
Sonunda ben gibi biçare oldun,
Neticede çok zavallý bir kuldun,
Hiç kimse çekemez nazýný senin
Aktýðýn girdapta neler býraktýn,
Kýrk yýl oldu hala benden firaktýn,
Bana uzak durdun hem de ýraktýn,
Hiç kimse çekemez nazýný senin,
Elli iki yýllýk ömür geçti naz ile
Geçti günüm, altý telli saz ile
Bahar bitti, kýþta bitti, yaz ile
Hiç kimse çekemez nazýný senin
Oðuzsoylum der ki kader utansýn,
Ýkrarýný bile, bile yutansýn,
Hilebazsýn, düzenbazsýn, utansýn,
Hiç kimse çekemez nazýný senin.
17.08.2010
YUSUFYÜZLÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.